- naz etmək
- kırıtmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
naz — is. <fars.> 1. Özünü bəyəndirmək, istətmək məqsədi ilə edilən saxta, süni hərə kət; şivə, işvə, qəmzə. Belə işvə, belə qəmzə, belə naz; Belə qamət, belə gərdən olurmu? Q. Z.. <Mirqasım:> Matanda naz və şivə əsla yox idi. Ç.. Naz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəmzə — is. <ər.> Naz, şivə, süzgün baxış, şivəli baxış. Əqlü huşum mənim, fikrü xəyalım; Şux gözdə, qəmzədə bəstədir, ay qız! M. P. V.. Gələndə mürğdilim ğəm gölündə pərvazə; Xədəngi qəmzə ilə həm şikar edən sən idin. X. N.. Qəmzəsi can alan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıncammağ — I (Bakı) gərnəşmək. – Adam adam olan yerdə qıncammaz; – Nə qıncanırsan belə? II (Bakı, Şamaxı) məc. naz etmək. – Yaman qıncanırsan a:, gənə no:lub belə? (Bakı); – Qolunda var mərcanı, Əl vurmamış qıncanı (Şamaxı) III (Yardımlı) güc sərf etmək,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əzilib-büzülmək — f. 1. Nazlanmaq, naz etmək. <Ələmdar> əzilib büzülən, şirindil xanımların başları üstündən uzun dimdiyini sallayıb . . baxdı. S. R.. 2. məc. Cavabdan qaçmağa çalışmaq, tərəddüd etmək. Yasavulbaşı əzilib büzülməyə başladı. M. Rz.. 3. Əzilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərik — (Dərbənd, Quba) cır alça Ərikini əzmək (Salyan) – naz etmək, nazlanmaq. – Leyla ərikini əzə əzə elə danışırdı ki, adamın zəhləsin tökürdü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əzinmək — (Ağdaş) naz etmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qırvağ — (Cəlilabad, Yardımlı) yeyin, sürətlə. – Məni məcvur eley ki, qırvağ yereyim (Cəlilabad) Qır vermək (Yevlax, Gəncə, Şamaxı) – naz etmək. – Sən qır vermə (Yevlax); – Nə deyirəm qulağ as, qır vermə (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cilvələnmək — f. Nazlanmaq, naz etmək, əzilib büzülmək. Tavus kimi cilvələnə hər səhər; Bəzək verə camalına sərbəsər. M. P. V.. Görürsənmi oğrun baxan gözəli; Tərlan kimi necə cilvələnibdir? Aşıq Ələsgər . . Xanım rübəndi və çarşabı atıb, mərsiyəxanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzilmək — f. 1. Basılaraq, yaxud ağır bir şeyin altında qalaraq, ya sıxılaraq əzik hala gəlmək; zədələnmək. Meyvələr yeşikdə əzilmişdir. Paltarlar əzilmişdir. – Mən əzilmiş kol kosları, sınıq budaqları gördüm. Ə. M.. 2. Toza çevrilmək, narın hala gəlmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
götürmək — f. 1. Əlinə almaq, əlinə alıb qaldırmaq. <Xanməmməd> yaşıl çuxasının qollarını çiyninə atıb, . . heç bir təklif olmadan süfrədən halva götürüb ağzına qoydu. Ç.. <Adil:> Təndirdən yenicə çıxmış isti çörəkləri götürüb alverə yollandım.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti